De
Satya Sanatan Vaidiek Dharma wordt ook wel
Aarya Dharma genoemd, omdat deze Dharma ieder
mens, die er naar leeft, tot een Aarya maakt:
een nobel, weldenkend mens, een verheven
persoon. Een Aarya is een mens die streeft
naar goede en edele eigenschappen. Het land
van de Aarya Dharma werd in de Satya Yuga (de
Oudheid of Vedische Tijdperk) genoemd
Aaryavart, daar waar de mensen in woord en
daad verheven waren. Aaryavart is het land
van de Veda's. Het woord Veda betekent
letterlijk: weten. De Veda zit vol met Widya,
kennis en wordt ook wel Bhaarati (= kennis)
genoemd. Het land waar de Veda of Bhaarati
vandaan komt, noemt men Bharat of Bharat
Varsha.
De Veda's
zijn de fundamenten van de Satya Sanatan
Vaidiek Dharma, thans bekend als "Hindoe
Dharma". Dharma betekent plicht (regel,
deugd, religie, gerechtigheid). Wanneer we
spreken over Satya Sanatan Vaidiek Dharma dan
gaat het voornamelijk om verplichtingen zoals
de Veda's dat voorschrijven, verplichtingen
volgens de vedische leerstellingen. Dharma
(plicht) en Karma (handeling, daad) zijn twee
essentiële componenten bij het actief
belijden van Hindoe Dharma. In het leven van
Shri Raam uit het Ramayan staat centraal de
Dharma, terwijl in het leven van Shri Krishna
uit de Mahabharat juist de Karma een centrale
plaats inneemt.
De meeste mensen uit het Westen zijn onbekend
met de term Vaidiek Dharma, maar zij duiden
deze levenshouding aan met de term
Hindoeïsme of Hindoe religie. Hoe komt
dat? In de Rig Veda wordt Bharat aangeduid
met "Sapt Sindhoe" (Sapt betekent zeven en
Sindhoe betekent, in dit geval, rivier).
Bharat werd dus omschreven als: "Land met
zeven rivieren".
Volgens sommige
geleerden werd destijds door de Perzische
veroveraars de klank s aan het begin van een
woord uitgesproken als h. Het gevolg was dat
'Sapt Sindhoe' werd uitgesproken als 'Hapt
Hindoe' en dat werd later het begrip
'Hindoe'. De mensen die in Bharat woonden
werden 'Hindoe ' genoemd en het land waar de
Hindoes woonden heette dus Hindoestan (stan
is plaats). Vervolgens werd onder leiding van
Alexander de Grote een inval gedaan in
Hindoestan door de Grieken. Zij spraken de
letter h niet uit. Hindoe werd uitgesproken
als Indoe, dat later India werd. "India" is
dus een naam, die destijds door het Westen
aan Bharat / Hindoestan was gegeven. De term
'Hindoeïsme' is gelet op het
bovenstaande gemakkelijk te verklaren.
In Nederland en Suriname gebruikt men de
termen: Hindoe - Hindoeïsme -
Hindoestaan. De term Hindoeïsme is een
combinatie van: geloof, wijsgerige discipline
en cultuur. Het begrip is een kunstmatige
verzamelnaam om een scala van niet
islamitische culturen uit India aan te
duiden. In de periode van de Mughal invasie
werd onder de belijders van de Satya Sanatan
Vaidiek Dharma het Sanskriet, de
oorspronkelijke taal van de Veda's,
verwaarloosd. Daardoor werden verschillende
interpretaties aan de vedische teksten
gegeven. Daarnaast werd aan de grondgedachte
van de Veda door religieuze voorgangers tal
van zaken van niet-Vedische oorsprong
toegevoegd.
Maharishi
Swami Dayanand Saraswatie (1824-1883)
Swami
Dayanand Saraswatie is de grondlegger van de
Aarya Samaadj. Hij werd op 11 februari 1824
geboren in het dorp Tankar in het koninkrijk
Maurvi in Gujarat Kathiawad, thans deelstaat
Gujarat in India. Hij was afkomstig uit een
brahmaans gezin dat bestond uit twee zonen en
drie dochters. Zijn vader, Karshanji Laalji
Tiwari, was zeer welgesteld en van beroep
belastingontvanger in Tankar. Zijn moeder,
Amritaben of Amoobai, ontfermde zich over
Mulshankar. Zo heette Swami Dayanand in zijn
jonge jaren.
Toen hij
acht jaar was kreeg hij de Upnayan sanskaar,
de initiatie ceremonie tot student. Op een
dag ging Mulshankar met zijn vader mee naar
de Shiva tempel om de Maha Shivaratri (de
Grote Nacht van Shiva) te vieren. Hij was
toen veertien jaar oud. Door het tafereel dat
hij tijdens de nachtwake aldaar aanschouwde,
zegde hij het vertrouwen op in de toen
gangbare gebruiken. Er vond "verlichting"
plaats in het denken en handelen van
Mulshankar. In 1842 werd hij zeer diep
getroffen door het sterven van zijn veertien
jaar oude zus, wegens cholera. Ook zijn broer
stierf na enkele maanden getrouwd te zijn
geweest. En toen de dood hem scheidde van
zijn zeer geliefde oom, was het hart van
Mulshankar gebroken. Er was al zoveel
tragedie in zijn jonge leven: de wereld leek
een tranendal. Zijn gehechtheid aan het leven
verdween. Hij wilde het mysterie van de dood
begrijpen en wilde op zoek gaan naar de ware
zin des leven. Dat beschouwde hij als een
uitdaging.
Om te
ontkomen aan het door zijn ouders geplande
huwelijk, ontvluchtte Mulshankar in 1843 het
ouderlijke huis. Hij probeerde een echte yogi
te vinden, die hem kon onderwijzen in het
levenspad dat zou leiden tot het bereiken van
Moksha (gelukzaligheid). Mulshankar werd
vanaf de ceremonie voor Brahmacharya
(celibaatschap) Shuddha Chaitanya genoemd.
Zijn jarenlange zoektocht, vergezeld van
talloze gevaren en ontberingen voer hem tot
op de Himalaya's. Deze zwerftocht had hem
dikwijls op onvoorstelbare wijze op de proef
gesteld. Tenslotte kwam hij terecht bij Swami
Poornanand Saraswatie, die reeds de leeftijd
van 108 jaar had bereikt. Hoewel deze swami
zichzelf als leermeester te oud vond,
verrichtte hij de Sanyaas-initiatie en gaf
hem daarbij de naam Swami Dayanand Saraswatie
en stuurde hem door naar zijn leerling
Virjaanand in Mathura. In de periode van 1860
- 1863 kreeg Swami Dayanand Saraswatie
onderricht van guru Swami Virjaanand
Saraswatie, die blind was en 81 jaar oud. Als
dank (guru dakshina) aan zijn spirituele
leermeester legde Swami Dayanand de gelofte
af om de Vaidiek Dharma (vedische leer,
filosofie) wereldwijd te
verspreiden.
Swami
Dayanand was geboren in de duistere periode
van duizenden jaren overheersing, een tijd
waarin miljoenen Indiërs het spoor
bijster waren. De algemene situatie in het
land ontstaan door overheersingen van vreemde
volkeren (vooral de Islamitische en de Britse
overheersing) over Bharat, hadden
onmiskenbare slagen toegebracht aan de
Vedische godsdienst en cultuur. Door
bovengenoemde invloeden waren de
kerngedachten van de grote Rishi's, Moeni's
en Achaarya's (grote zieners, geleerden,
leermeesters) langzamerhand in de
vergetelheid geraakt. Het beeld van de
godsdienst werd voornamelijk bepaald door het
geloof in voorbeschikking en noodlot. Een
groot deel van de bevolking verkeerde in een
situatie van onwetendheid en armoede. Ook op
maatschappelijk terrein was er een enorme
achteruitgang te bespeuren: kinderhuwelijken,
sati (weduweverbranding, het parda-systeem
(vrouwen achter een sluier), achutha
(onreinheid van mensen, onaanraakbaren),
tirannie van het zogenaamde erfelijke
kastenstelsel, afpersingen en dergelijke
vormden de grondslag van de samenleving en
haar bestuur. Met name vrouwen en de
arbeidersklasse verkeerden in een miserabele
positie en onderwijs was voor hen
verboden.
Swami Dayanand
was diep geschokt door de wantoestanden in
het land. Hij was van mening dat men de
manier waarop het geloof toen beleden werd
beter kon na laten en opnieuw beginnen bij de
Veda's. De Swami wees de praktijken van het
zogenaamd overerfelijke kastenstelsel,
beelden- en voorouderverering, het
"veelgodendom" en de reeds benoemde
wantoestanden radicaal af. Hij streed voor
gelijke rechten van man en vrouw, algemeen
onderwijs (toegankelijk voor zowel mannen als
vrouwen uit alle kasten) en maakte mogelijk
dat weduwen konden hertrouwen. Als
Baalbrahmacharie (levenslange celibaat) was
Swami Dayanand het lichtend voorbeeld voor
zijn volgelingen en hij stimuleerde hen tot
zuiverheid, zelfbeheersing, zelfkennis,
zelfvertrouwen en zelfrespect. Hij
verkondigde zijn boodschap door middel van
zijn leerstellingen en overtuigingen en heeft
daardoor grote veranderingen teweeg gebracht
in het religieus, sociaal en politieke denken
van de duizenden Indiërs. Zijn
denkbeelden en handelen veroorzaakten een
religieuze en psychologische revolutie, die
later door Mahatma Gandhi werd voortgezet. De
grootste verdienste van Swami Dayanand is het
vertalen van de Veda's en andere waardevolle
religieuze Geschriften vanuit het Sanskriet
(de heilige taal) naar het Hindi (de
voertaal). Door deze vertalingen maakte hij
de Vedische Geschriften voor het grote
publiek toegankelijk, welke voorheen aan
slechts enkelingen was
voorbehouden.
De Aarya
Samaadj is absoluut geen nieuw geloof zoals
velen denken, maar een hervormingsbeweging
binnen het Hindoeïsme. Een
hervormingsbeweging die, de Satya Sanatan
Vaidiek Dharma in zijn originele en zuivere
vorm doet herleven. Als grondlegger van zijn
hervormingsbeweging de Aarya Samaadj,
opgericht op 7 april 1875 te Bombay,
introduceerde Swami Dayanand opnieuw de
term:"Satya Sanatan Vaidiek Dharma". De
strikte boodschap van de swami was: de
Vaidiek Dharma in zuivere vorm te belijden.
Zijn belangrijkste streven was: de mensen
weer bewust te maken van de universele kennis
en hij hanteerde het basisprincipe "Back to
the Veda's" (keer terug naar de Vaidiek
Dharma gebaseerd op de leer van de Veda's).
Hij gaf de fakkel van de Vedische kennis door
aan miljoenen landgenoten en om hen die
kennis kritisch te laten toepassen, nam hij
het besluit een geloofsbelijdenis te
ontwerpen: "Ik geloof in één
God, slechts aan hem komt aanbidding toe en
de Veda's zijn de boeken van Ware Kennis".
Alles wat niet in overeenstemming is met de
Veda en alles wat de ontwikkeling van mens en
maatschappij stagneert, moest men verwerpen.
Swami Dayanand werd beschouwd als de leeuw
bij religieuze debatten (shaastraartha).
Een van zijn beroemdste debatten was de Kasi
Shaastraartha. Hij richtte scholen (gurukuls)
op en stimuleerde het verenigingsleven om een
ommekeer te weeg te brengen in de verstarde
Indiase maatschappij: een maatschappij die
overspoeld werd met tal van scheefgegroeide
misvattingen en wantoestanden. Swami Dayanand
pleitte voor een rechtvaardige samenleving
waarin een ieder het recht had en de
mogelijkheid moest krijgen om een menswaardig
bestaan te kunnen leiden. Hij predikte een
levenswijze die gebaseerd was op democratie
en vooral op morele en ethische normen en
waarden. Op 31 maart 1877 richtte Swami
Dayanand een afdeling op in Punjab. Vanaf dat
moment werd de Aarya Samaadj een
"All-India-Movement" dat later is uitgegroeid
tot een wereldorganisatie. Zij draagt de
bevordering van het algemeen welzijn van de
totale mensheid hoog in haar vaandel en
gebruikt als leuze de eeuwenoude vedische
visie: "Vasudhaiva Kutumbakam" (de
hele wereld is één grote
familie).
De Aarya Samaadj
propageert het aanbidden van
één God, die geen gedaante
aanneemt. De Aarya Samaadj gelooft in de
reïncarnatie (wedergeboorte), verwerpt
kinderhuwelijken en kinderarbeid,
weduweverbranding en eeuwige weduwestaat, het
zogenaamde overerfelijke kastenstelsel:
personen moeten worden gewaardeerd op grond
van hun guna (kennis en eigenschappen), karma
(daden) en svabhaaw (persoonlijkheid). Het
onderwijs moet toegankelijk zijn voor een
ieder, zonder onderscheid te maken in rang,
geslacht of afkomst. Dank zij de bijzondere
inspanning van Swami Dayanand Saraswatie is
de emancipatie van de vrouw, op alle
terreinen, in gang gezet. Net als in de
vedische tijdperk het geval was, hebben
vrouwen het recht zich te ontwikkelen en
vedische kennis te vergaren, waardoor zij
evenveel recht hebben op het uitvoeren van
godsdienstige ceremonieën.
Om de gestelde
doelen te bereiken dient men het manifest van
de Aarya Samaadj, bestaande uit tien
grondprincipes "Aarya Samaadj ke das nem" na
te leven:
1.
God is de oorzaak van alle kennis en door
de zaken die hierdoor gekend worden.
2. Het Opperwezen
is de Schepper van het heelal, de
Verpersoonlijking van het Bestaan, de
Intelligentie en Gelukzaligheid. Het is
Alomtegenwoordig, Alwetend, Almachtig,
Eeuwig, Rechtvaardig, Barmhartig,
Ongeboren, Oneindig, Onveranderlijk,
Onsterfelijk en Vormloos. Slechts Hem komt
aanbidding toe.
3. De Veda's zijn
de boeken van de ware kennis. Het is de
plicht van elk weldenkend mens om de
Veda's te lezen, te onderwijzen, aan te
horen en voor te dragen.
4. Ieder zal
steeds bereid zijn de waarheid aan te
nemen en onwaarheid te verwerpen.
5. Alle daden
dienen deugdzaam te zijn. Dat wil zeggen
zij moeten gesteld worden na de overweging
van hun toelaatbaarheid.
6. Het hoofddoel
van de Aarya Samaadj is het bevorderen van
geestelijk en lichamelijk welzijn en het
dienen van de sociaal-maatschappelijke,
culturele en spirituele belangen van de
totale mensheid.
7. Een ieder zal
in overeenstemming met zijn verdiensten,
met liefde en rechtvaardigheid worden
behandeld.
8. Onwetendheid
moet uitgeroeid worden en kennis moet
worden verspreid.
9. Niemand zal
tevreden zijn met slechts het eigen
belang, maar een ieder beschouwen zijn
eigen welzijn ondergeschikt aan het
algemeen belang.
10. Allen dienen zich te onderwerpen
aan de wetten die heilzaam zijn voor de
hele gemeenschap. In persoonlijke
aangelegenheden mag echter naar goedvinden
worden gehandeld.
Omdat velen zich
konden verenigen met de doelstellingen, die
terug te vinden zijn in democratische
grondbeginselen, groeide de Aarya Samaadj al
heel snel uit tot een nationale beweging. Nu
is zij, als grote stroming binnen het
Hindoeïsme, een internationale
organisatie geworden. Mede door de Hindoe
diaspora heeft zij bekendheid en aanhangers
zowel in Engeland en Amerika, het Caraibisch
Gebied, als ook in Europese landen,
Azië, Afrika en
Australië.
Enkele uitspraken
van de Satya Sanatan Vaidiek Dharma:
1.Wil men gelukzaligheid bereiken, dan moet
men door middel van zijn dharma en karma
streven naar "Sat - Chit - Anand", (Sat =
Waarheid = God, Chit = kennis, wijsheid en
Anand = gelukzaligheid).
2. "Aarya hamaara
naam hai, Satya hamaara karma,
Aum
hamaara dew hai, Veda hamaara dharma"
(Aarya is mijn naam; de Waarheid uitdragen is
mijn doel, ik aanbid Aum en Veda is de basis
van mijn geloof).
3. "Krinvanto
Vishvam Aaryam", Creëer een nobele
wereld of vorm de mensheid op aarde tot
weldenkende, verheven mensen!
4. De Universele
groet: AUM, Namasté.
Met al de kracht van mijn armen, met al de
wijsheid in mij, met al de liefde in mijn
hart, betoon ik mijn verplichte eerbied aan
de Atma in U!
Met de publicatie
van zijn boek Satyaarth Prakaash (Het Licht
der Waarheid / The Light of Truth) in 1881
heeft Swami Dayanand Saraswatie zijn visie en
missie weten uit te dragen. Maharishi Swami
Dayanand stierf op 30 oktober 1883, op
Diwalie dag. In de wereldgeschiedenis heeft
Swami Dayanand Saraswatie grote naam
verworven als een belangrijke
sociaal-maatschappelijke en religieuze
hervormer.
